[gastbijdrage Kees van Wel | Kokon grafische vormgeving] Onlangs ben ik gestopt met mijn werkzaamheden, na veertig jaar als zelfstandig grafisch vormgever. "Het bloed kruipt waar het niet gaan kan" wordt wel eens gezegd. Bij de van Wellen is dat duidelijk het geval.
Dochter Tine van Wel is ook gaan ontwerpen en heeft het vak zogezegd met de paplepel ingegoten gekregen. Als kind mocht ze op vrijdagmiddag mee als ik drukwerk afleverde bij klanten. De drukkerij was voor Tine een ware snoepwinkel; ze werd er getrakteerd op papier in alle kleuren en maten. Ze hielp al vroeg mee bij het maken van reclameborden. Bij de komst van de eerste Apple computer in mijn bedrijf maakte Tine al snel haar eigen krantje “de Tine” voor Anna Paulowna en omstreken. Niet meer dan een volgetypt A4tje maar voor een meisje van acht toch een prestatie. Een duidelijk voorteken, wat de toekomst haar brengen zou.
Officieel nam ze Kokon niet van mij over, want de meeste van mijn klanten werden ondergebracht bij drukkerij Rowa in Breezand.
Bloembollen
Tine vestigde zich in Zaandam, maar koestert haar roots in Anna Paulowna. Zij heeft al een paar klanten in Anna Paulowna op haar naam. Bloembollen zijn belangrijk in het noordelijk zandgebied. Zo ontwierp ze de nieuwe huisstijl voor het bloembollenbedrijf Boltha en deed ze verschillende opdrachten voor Kapiteyn. Met deze twee bedrijven als klant kon het niet anders dan dat ze zich in dit vakgebied verder zou ontwikkelen. Ze kwam terecht bij het blad Bloembollenvisie in Lisse waar ze tijdelijk de prepress versterkte. Dat beviel wederzijds goed; ze mocht ook de restyling van het blad verzorgen. Haar werk bleef in Lisse niet onopgemerkt. Voor het CNb handelscentrum hielp ze de marketingafdeling uit de brand in drukke dagen.
Polderse in de Randstad
Zoekt u in de Noordkop een ontwerper die uw taal verstaat? Een ontwerper met affiniteit voor de bloembollensector? Neem contact op met Tine. Ze komt graag langs voor een kennismakingsgesprek. En in de huidige tijd van telefoon en internet, maakt de afstand niet zoveel uit. Gelukkig is ze haar accent niet verloren en blijft ze een Polderse in de Randstad.
Jee! Sterke tekst en goed vormgegeven!
Dank je wel Christel!